Günlerdir bir fırsat kolluyorum ki şu memleketim olan yeri anlatacak bir makale kaleme alayım.
Bazen fırsat oldu…
Anlatmak istemedim o ara.
Bazen öyle bir hevesle oturdum ki bilgisayarımın başına, dersin ki aman aman kim bilir bugün neler yazacak,kim bilir çocukluğundan kalan ne güzel anılara anlatacak.
Ama hiç öyle olmadı.
Çalışma masamın hemen yan tarafında olan televizyona sürekli gözüm kayınca…
Susup durdum.
Heves kalmıyor ki!
Pupa tarafında suya batmaya başlayan bir geminin yolcusu ne hissediyorsa o an, aynı duygular içinde parmaklarım tuşlara dokunmaktan vazgeçiyor.
Doğru, çocukluğumuzun geçtiği memleketim Suruç’un o yer yeşil gök mavisi altında çok şey yaşadık.
Köyüm Çaykara(Maasara) nın batı komşusu Mızaynter’in hemen tepelere bakan ve uzaklığı iki bilemediniz üç kilometre mesafede kireçtaşları altından sızan kaynak sularının serinliği akla gelince…
E yani…
Köyden ilçeye giden stabilize, toprak yollarda at arabası ile yolculuğun tadı bir başkaydı, severdik de.
Lakin iki kelime etmek bile o kadar zor ve o kadar anlamsız geliyor adama;
İşsizlik…
Gittikçe daralan ekonomi ve enflasyon…
Yaklaşan seçimler, seçim gündeminin hareketli hale gelmesi…
Çorak kalmaya başlayan tarım alanlarımız…
Dün hallerine güldüğümüz Avrupa ülkelerinde tane ile meyve sebze alma işini birebir yaşar hale gelmemiz…
Pandemi den sonra bir türlü yerine oturamayan eğitim…
Say, say, say bitmiyor.
Sonra…
Tuşlara nazikçe basmak zor oluyor.
Her cümlenin sonuna tokat gibi yapışıveriyor soru işaretleri, ünlemler.
Anlatayım dedim elbet.
Anlatayım memleketimin çocukluk yıllarındaki yokluğu ama huzuru.
Anlatayım yaz gecelerinde elle tutulabilecek kadar yakın görünen yıldızları.
Anlatayım elbet gece pamuk sulayan arkadaşlarımı, akrabalarımı ,dostlarımı, akranlarımı.
Anlatayım elbet, gece sessizliğini bozan pamuk tarlasına su sağlayan su motorlarının sesini…
Yok.
Olmuyor heves kaçıyor.
Büyük usta Edip Akbayram’ın sesiyle ,
“Güzel günler göreceğiz çocuklar / güneşli günler göreceğiz / Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar / ışıklı maviliklere süreceğiz” şarkısı çalıyor tivi de ,durup dinliyorum.
Gözlerim dalıyor.
Ve karar veriyorum; işte o güzel günlerde anlatayım en iyisi diyorum.
Umudum yeniden yeşeriyor.
Sevgi ve saygıyla…
Faruk CAYMAZ
İnş. Müh-Arş- Yazar
Etiketler: Faruk Caymaz Köşe Yazısı memleket 232 okunma