Akraba; kurb mastarından türetilmiş Arapça bir terimdir. Yakın olanlar demektir.
Bunlar, Anne, Baba, Amca Hala, Dayı, Teyze gibi aralarında biyolojik bağ bulunan akrabalıklardır.
Birde duygusal olan bağlar vardır. Bunlar saygı sevgi, koruyup kolama; bir birine yardım etme, her halükârda bir araya gelme gayretleri vs gibi konseptlerdir.
Bunlardan birinin sekteye uğraması veya ihmal edilmesi bir uzaklaşmayı söz konusu yapar ki; bu da beraberinde çözülmeleri, ayrışmaları getirir.
Yani biraz evvel söylediğim yakınlık yerine; uzaklık kavramı hakim olur.
Bundan tezahür eden durum, akrabalığı; akrebe çevirmeye neden teşkil edeceği gibi, tasvip te edilecek olmadığıdır.
Bu duygusal unsurların revaçta olduğu toplumlarda, ancak beşeri ilişkiler müspet yönde devamlılık arz eder.
Yüce Allah’ın akrabalığa verdiği önemi, Kur’an’ı Kerimdeki birçok sure ve ayetlerinde bulabilmemiz mümkündür…
Bu ayetlerden sadece bir kaç tanesini yazsam kâfi gelir sanırım.
İşte bu ayetler: “Allah’tan korkun ve akrabalık bağlarını kesmekten sakının. Şüphesiz ki Allah, sizin üzerinizde tam bir gözeticidir.” (Nisa, 1)Nisa Suresi, 36. ayet:
Allah’a ibadet edin ve O’na hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anne-babaya, yakın akrabaya, yetimlere, yoksullara, yakın komşuya, uzak komşuya, yanınızdaki arkadaşa, yolda kalmışa ve sağ ellerinizin malik olduklarına güzellikle davranın. Çünkü Allah, her büyüklük taslayıp böbürleneni sevmez.
Bakara / 215. Ayet
Rasûlüm! Sana, Allah yolunda ne harcayacaklarını soruyorlar. De ki: “Sevap kazanmak için harcayacağınız şeyleri öncelikle ananıza, babanıza, akrabanıza, yetimlere, yoksullara ve yolda kalmışlara verin.” İyilik olarak her ne yaparsanız, Allah onu mutlaka bilir.
Sözün kısası, akraba kavramı teorik değil; pratik bir statüde ancak anlam kazanır…
Allah bize hayırlı akrabalar nasip eylesin…
Etiketler: akraba akrep Ayet Bakara 338 okunma