Özgürlük

ÖZGÜRLÜK

Özgürlük israf seline bırakılmayacak kadar değerlidir. Öznel yapıya has olan, ama çevresel tahribatlardan uzak, yaşamın doğal akışında sürdürülmesi gereken bir konjonktürdür. Varken bile; yokmuş gibi bir özlemle sarmalanıp, korunmalıdır.

Kazandırılan somut kimliğiyle varlık arz etmesi paha biçilmez bir olgudur. Soyut kalması lügat literatüründe sözcük olarak kalmaktan öteye gitmez.

Dokusuna halel getirmeden disiplinize edebilirsiniz fakat tahakküm altında iken ondan gelişip, olgunlaşma ile ilgili belirtiler göremezsiniz.

Öyle parayla, pulla da satın alınamaz… Elde edilebilmesi için, bireyin toplumsal bir gücü kazanması gerekir.

Karanlığın; ışığı önemli bir statüye yükselttiği gibi; esarettin de bu konuda karanlıktan aşağı kalır yanı yoktur. Her ikisi de özlem duyulanı aranır yapar.

Asl olan doğal akışına bırakılmasıdır. Bunun tersi zulmete açılan çukurdur. Allah’ın biz insanlara eşit olarak armağan ettiği bu kavramın;herkes için olduğu, bunu yaşamın her alanında tatbik ederken, başkalarının yaşam haklarına mütecavizine bir davranış sergilemekten kaçınılmalıdır.

Gece yatağınızda uyurken, birden bire yüksek bir müzik sesiyle uyanıp rahatsız olmanız; özgürlük tanımlanmasıyla ilgili yanlış bir algının yarattığı menfi bir sonuç değil midir?

Özgürlükle ilgili reel temeller üzerinde inşa edilen bir bilincin sahipleri; daha insani bir yapılanmaya imza atacakları kuşkusuz.

Bu çerçevede tüm ilişkilerin pozitif bir süreçte seyr edeceği; yaşam seviyelerinde bir kalitenin de birlikte yaşanacağı hayal değildir. Önemli olan, bu yönde bir çabanın oluşumuna katkı sunmak için herkesin inanç ve iyi niyet tesisinde kararlı duruş sergilemeleridir.

An itibariyle yaşanan özgürlük; Bir başkasının özgürlüğüne gölge düşürüyorsa, bunu özgürlük telakki etmek akla ağır gelir. Unutulmamalı ki; eşit ve hakkaniyet içinde paylaştırılan özgürlük uzun ömürlü olur. Ve insanoğluna düşen; bu ulvi kavramı her ne olursa olsun; adına layık biçimde sunmaktır.